کد مطلب:44069
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:8
در خانواده اي رشد كرده ام كه تمايلي به انجام امور مذهبي نداشته و به تقيدات شرعي پاي بند نيستند، اما اندرزهاي برادرم در من روحية مذهبي ايجاد كرده. بعد از ازدواج او تنها شدم. محيط خانه برايم زجر آور شده و پدر و مادرم حتي در انجام امور شخصي خود نزد فرزندان ملاحظه ندارند، كه موجب شده است به افراد نامحرم اعتماد پيدا كنم و در حال حاضر پسري با من دوست شده است، لطفاً راهنمايي فرماييد.
خواهر گرامي! ما نيز چون شما از مسائل تأسف باري كه در محيط خانواده براي شما ايجاد شده است نگرانيم، اما هيچ گاه محيطِ بيرون از خانه را محيطي امن و پناهگاه مناسبي نمي دانيم. دوستي هايي كه در بيرون پايه ريزي مي شود خصوصاً از طرف جنس مخالف، بسيار خطرناك و خسارت بار است. شما حق داريد كه از محيط خانه و رفتاريك ه پدر و مادر نيز بعضي اعضاي آن دارند، گله مند باشيد، اما فرار از دامان پدر و مادر و پناه گرفتن در دامان ديگران كه به طمع شهوت و ارضاي نفس حتي شايد اشك تمساح بريزند، جز ناداني نيست. ممكن است در خانه مشكلاتي باشد كه بتوان با تدبير و درايت آن را حلّ كرد، اما در بيرون مشكلاتي وجود دارد كه در صورت بروز قابل حلّ و جبران نيست. روح لطيف و حساس شما و افرادي ديگر در اين سنّ و سال بسيار آسيب پذير است.
اشتباه پدر و مادر در امور زناشويي نبايد موجب ارتكاب اشتباه جبران ناپذير از طرف شما باشد. نامحرمي كه با شما مرتبط شده و خودتان قبول داريد كه از دوستي با شما قصد ارضاي نفس خويش را دارد، مي خواهد با آتش شهوت، انسانيت و شخصيت شما را بسوزاند. او هيچ گاه از نظر ظاهري خسارتي نمي بيند،هر چند نزد خدا مسئول است. هر انساني براي زيستن در دنيا به شخصيت حقوقي و اجتماعي اش وابسته است، پس لازم است آن را به دقت حفظ كند و در بازار دوستي هاي شيطاني و شهواني، آن را در معرض تاراج قرار ندهد.
پس مهم ترين چيزي كه مي بايست مدّ نظر قرار دهيد، اجتناب و پرهيز كامل از دوستي و ارتباط با نامحرمي است كه هيچ گونه حيا و شرمي ندارد و حتي مانع بر هم زدن ارتباط با شما شده و بر كار خويش اصرار مي ورزد. در مرحلة بعد سعي كنيد از حساسيت داشتن نسبت به روابط زناشويي پدر و مادر بكاهيد، هر چند از نظر دين مقدس اسلام، پدر و مادر بايد نسبت به روابط شخصي فوق العاده حساسيت به خرج دهند، مبادا فرزندانشان از ره آورد بي اطلاعي و يا بي خيالي آن ها از اين امر دچار مشكلات و صدمات شوند.
سعي كنيد هنگامي كه آن ها با هم هستند، نزدشان حاضر شويد و اگر اطاق جدا و يا مكان ديگري در منزل داريد، حداقل براي استراحت شبانه به آن جا برويد.
مسئلة تنهايي و بيكاري را مي توانيد با حضور در كتابخانه ها، مراكز تعليم وتدريس هنرها و سرگرمي هاي مربوط به بانوان بهبود بخشيد. در هر صورت هر انساني از شروع زندگي تا خاتمه، راه دراز و پر حادثه اي را بايد بگذراند كه بايد براي سازندگي و تمرين در مقابل برخورد با حوادث ديگر باشد، يأس و نا اميدي آفت نشاط و شادابي است. اصولاً انسان هايي كه با بدبيني و نگرش هاي منفي در زندگي رشد كنند، ناملايمات ها و حوادث حتي كوچك آن ها را از پا در مي آورد. راز موفقيت انسان سرسختي و مقابله با حوادث نيز صبر و تحمّل است، زيرا زمان امري ساكن و پايدار نيست كه حوادثش ابدي باشد. حتي سخت ترين حادثه و تلخ ترين خاطره با گذشت زمان فراموش مي شود. خود را به تغافل بزنيد. امام علي(ع) فرمود: نيمي از انسان عاقل بردباري و تحمل است و نيم ديگرش تغافل و ناديده گرفتن.[1]
[1] گفتار فلسفي، اخلاق، ج 1، ص 426، به نقل از غررالحكم، ص 117.
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.